Dit schilderij maakte ik speciaal voor een tentoonstelling met als motto Zinnebeelden. Ik koos de papaver en omschreef dit als volgt: Het zaad van de papaver kan zo diep in de aarde terecht komen dat het niet kan ontkiemen. In de Eerste Wereldoorlog werd de grond op de slagvelden omgewoeld waardoor het zaad naar boven kon komen en de bloemen de velden rood kleurden. Zo werd de papaver, in de negentiende eeuw symbool van vreugde, nu symbool van vergoten bloed.
